król elekcyjny

См. также в других словарях:

• król — I m I, DB. króla 1. lm M. owie, DB. ów «osoba reprezentująca najwyższą władzę w państwie o ustroju monarchicznym; władca koronowany» Król dziedziczny. ∆ Król elekcyjny «król obieralny» ∆ rel. Święto Trzech Króli, Trzech Króli «święto katolickie… …   Słownik języka polskiego

• król — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. owie, D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba sprawująca najwyższą władzę w państwie o ustroju monarchicznym, władca koronowany; także: tytuł monarchy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tron — m IV, D. u, Ms. tronnie; lm M. y 1. «ozdobny fotel, stojący zwykle na podwyższeniu, pod baldachimem, honorowe miejsce monarchy, także dostojników kościelnych» Złocisty tron. Tron królewski, papieski. 2. «władza królewska, godność króla; król,… …   Słownik języka polskiego

• tron — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tronnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bogato zdobiony fotel, zazwyczaj stojący na podium z prowadzącymi do niego stopniami, pod baldachimem, honorowe miejsce monarchy i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień